NEREDE O ESKİ ÇANAKKALE

Ersümer’in kaleminden işte o eski Çanakkale;

‘‘Gördüğünüz dükkan yukarı çarşı da Nesim ve Davit Ruso 0rtakların fırını idi
Davit Ruso yakın arkadaşlarım yako ve Fani’nin babasıydı

Bakmayın fırının bugünkü haline ; üstleri nar gibi kızarmış sapsarı bir karış pandispanyalarla içi dolu cemekanlı dolabının tezgahı süslediği,
sabahları kıymalı peynirli yağlı böreklerin yanında ,fırında pişmiş kebabi yumurtaların iştahla atıştırıldığı ,üstüne pırıl pırıl kalaylı bakır kazanlarında cam gibi çıtır çıtır bol tarçınlı lokmaların yenildiği,
 

Öğlenleri ise havalarda uçuşan sığ kenarlı dolma tepsilerinde üzerleri hafif kavrulmuş domates biber dolmalarının kokusuyla,
hepimizin dükkanlarında duran ve hemen oracık da hazırlanan, kah Tamerim babası kasap

Mehmet Ali amcadan kah Alaaddin’in Zeki’nin Aynur’un babaları kasap arap Halit amcadan ya da Ali Burak ve Şaban amcadan sonrada ilk okul sınıf arkadaşım Ali Kılınç’lardan alınan körpe kuzu etinin yanına ,Aydının babası manav tatar Fevzi amcanın soğanı domatesi biberi patlıcanı doğranıp üstüne dedemin asit tutmaz yarım dizyem zeytinyağı bolca gezdirilip fırına verilmiş güveçlerin kokusu, çarşıyı sarardı,

öğleden sonra ise biz çarşı çocuklarının fırında pişmiş çamfıstığı kozalaklarını elimizde kiloluk terazi dirhemleri ile kırıp ellerimiz yana yana fıstık içlerini yediğimiz bir yerdi bu fırın…
 

akşam üzerileri bir başka çümbüş ,bir telaş başlardı çarşı da..ya İshak’ın babası jak demirkapulu ya da kemal ve Avram ile Roza nın babaları Binyamin Demirkaplunun meyhanesinde demlenecekler meze hazırlıklarına girişirlerdi, ayrı bir fasıl da anlatılması gereken bu anılar da başka bir zaman da